Kościół św. Bartłomieja w Szczekocinach
Wzmianki o instrumencie w kościele parafialnym w Szczekocinach pochodzą z XIX w. W roku 1859 proboszczem parafii zostaje ks. Tomasz Włodek herbu Sulima – kanonik honorowy sandomierski. To on przyczynił się do doposażenia kościoła parafialnego w m.in. nową ambonę, ławki sosnowe i 8-głosowy instrument.

W roku 1970 staraniem ówczesnego proboszcza ks. Stefana Stanka rozpoczęto budowę nowych organów. Pracę zlecono działającemu wówczas na terenie diecezji kieleckiej i diecezji sandomierskiej organmistrzowi Józefowi Bule. Jest to 17-głosowy instrument o pneumatycznej trakturze rejestrów i również pneumatycznej trakturze gry. Głosy są rozłożone pomiędzy 2 manuały i pedał. Organista siedzi przodem do ołtarza.

Obecnie stan instrumentu można określić jako bardzo dobry, jest pod stałą opieką organmistrza.
DYSPOZYCJA INSTRUMENTU
Manuał I | Manuał II | Pedał |
Pryncypał 8′ | Gedekt 8′ | Subbas 16′ |
Burdon 8′ | Aeolina 8′ | Oktawbas 8′ |
Salicet 8′ | Pryncypał 4′ | Chorałbas 4′ |
Oktawa 4′ | Rurflet 4′ | |
Flet 4′ | Nasard 2 2/3′ | |
Róg nocny 2′ | Pikolo 2′ | |
Mikstura 3 ch | Tercjan 2 ch |
Urządzenia dodatkowe:
- Wolna kombinacja
- Tremolo
- Crescendo
- Automat pedału
Registry zbiorowe:
- Piano (P)
- Forte (F)
- Tutti (T)
Połączenia:
- II-I
- I-P
- II-P
Źródła:
- Oględziny własne
- J. Mazanek, Kościół pod wezwaniem św. Bartłomieja w Szczekocinach, Szczekociny 2017.